روشهای جوانسازی واژن با لیزر و فرکانس رادیویی ممکن است بیخطر و مؤثر باشند
روشهای جوانسازی واژن با لیزر و فرکانس رادیویی ممکن است بیخطر و مؤثر باشند
Blog Article
با توجه به یافتههای یک بررسی مقالات اخیر، جوانسازی واژن با استفاده از لیزر یا درمان فرکانس رادیویی ممکن است یک گزینه مطمئن و مؤثر برای بیماران مبتلا به علائم دستگاه تناسلی ادراری مرتبط با آتروفی واژن و بیاختیاری ادرار باشد. 1
![این مرور 77 مطالعه را با مجموع 5134 بیمار ارزیابی کرد. این مرور 77 مطالعه را با مجموع 5134 بیمار ارزیابی کرد.](https://www.urologytimes.com/_next/image?url=https%3A%2F%2Fcdn.sanity.io%2Fimages%2F0vv8moc6%2Furologytimes%2F8b747fbfa9fa228fc7f7c48e91d12e0615ab127d-1200x800.jpg%3Ffit%3Dcrop%26auto%3Dformat&w=3840&q=75)
این مرور 77 مطالعه را با مجموع 5134 بیمار ارزیابی کرد.
نتایج در نشست علمی پاییز سالانه 2024 انجمن پزشکی جنسی آمریکای شمالی (SMSNA) در اسکاتسدیل، آریزونا ارائه شد.
نویسندگان نوشتند: «استاندارد فعلی مراقبت، استروژن موضعی است، اما درمانهای مبتنی بر انرژی به یک گزینه درمانی نوظهور تبدیل شدهاند. بیانیه FDA در سال 2018 نسبت به ادعای عدم وجود شواهد پشتیبان برای این درمانها ابراز نگرانی کرد و باعث شد که درمان واژن با لیزر و فرکانس رادیویی تا حدودی بحثبرانگیز باشد.
بنابراین، هدف نویسندگان بررسی به روز شده ادبیات برای سنجش ایمنی و اثربخشی این روشها بود.
در مجموع، این مطالعه 77 مطالعه را با مجموع 5134 بیمار ارزیابی کرد. تقریباً همه مطالعات (93.5٪) بهبودی را در نتایج تأیید شده گزارش شده توسط بیمار پس از درمان گزارش کردند. حدود نیمی (49.4٪) از مطالعات بروز حداقل عوارض جانبی جزئی یا گذرا (AEs) را گزارش کردند. به گفته نویسندگان، "اینها شامل واژینیت، لکوره، درد واژن، سوزش ادرار، عفونت دستگاه ادراری، لکه بینی / خونریزی و سوزش است." نویسندگان خاطرنشان کردند که اکثر AEها جزئی بودند.
برای ارزیابی اثربخشی، 10 مطالعه شامل یک بازوی کنترل دارونما بودند که 8 مورد از آنها بهبود را در گروه ساختگی گزارش کردند. تنها 4 مطالعه تفاوت معنی داری را بین گروه های درمان و دارونما در بهبود نتایج گزارش شده نشان دادند.
به طور کلی، برای این مطالعه، نویسندگان 1374 مطالعه از Embase (n = 792)، PubMed (n = 376)، و CENTRAL (n = 206) را بین نوامبر 2018 و ژوئن 2024 ارزیابی کردند.
برای گنجاندن در مرور، مطالعات لازم بود شامل بیماران بزرگسالی شود که تحت درمان با لیزر یا فرکانس رادیویی واژن به دلیل یک شکایت خاص دستگاه تناسلی بودند، و همچنین گزارشی از عوارض جانبی و پیامدهای گزارش شده توسط بیمار پس از درمان. مطالعات در صورتی که درمانهای ترکیبی را بررسی میکردند یا شامل نشانههای صرفاً زیبایی، مدلهای حیوانی یا جسد یا بیمارانی با آسیبشناسی ادراری تناسلی عفونی یا نئوپلاستیک فعال بودند، حذف شدند.
از میان تمام مطالعات شناسایی شده، 1059 مورد غربالگری و 295 مورد از نظر واجد شرایط بودن ارزیابی شدند. در نهایت، 77 مطالعه با مجموع 5143 بیمار در مطالعه مروری گنجانده شد. از میان این مطالعات، 27 کارآزمایی تصادفی سازی شده، 40 مطالعه مداخله ای آینده نگر و 10 مطالعه گذشته نگر بودند.
اکثریت (79%؛ 61=n) مطالعات فقط استفاده از لیزر را ارزیابی کردند. سیزده مطالعه فرکانس رادیویی را به تنهایی ارزیابی کردند و 3 مطالعه هر دو را ارزیابی کردند. نشانه درمان بی اختیاری ادرار استرسی در 18 مطالعه و سندرم ادراری تناسلی یائسگی یا علائم مرتبط در 59 مطالعه بود.
بر اساس این دادهها، نویسندگان پیشنهاد میکنند، «طبق ادبیات اخیر، درمان واژن با لیزر و فرکانس رادیویی به طور مداوم منجر به بهبود نتایج گزارششده از بیماران مبتلا به علائم دستگاه تناسلی مرتبط با آتروفی واژن و بیاختیاری ادرار میشود.»
با این حال، آنها همچنین خاطرنشان می کنند که تحقیقات بیشتر ضروری است.
آنها نوشتند: «کارآزماییهای تصادفیسازیشده و کنترلشده بیشتری با گروههای ساختگی برای روشن شدن میزان تأثیر دارونما در نتایج درمان مورد نیاز است». تحقیقات بیشتر در مورد تغییرات فیزیولوژیکی عینی و ارتباط آنها با نتایج بالینی مورد نیاز است.
Report this page